Ik heb geen leven meer

“Ik heb geen leven meer” zuchtte ik een tijdje geleden tegen een vriendin. Ze belde mij voor de derde keer die week, ik had de eerste twee keer niet eens tijd om de telefoon op te nemen. “Dit kan toch niet de bedoeling zijn van m’n leven?’ riep ik dramatisch, “ik had me nog zo voorgenomen om het nooooit meer zo ver te laten komen dat ik weken niemand spreek en alleen maar werk…” “Weet je wat jij eens moet doen?” adviseerde vriendin, “jij moet eens een week vrij nemen en eens echt lekker helemaal niets doen. Echt helemaal niets.”

Zo gezegd, zo gedaan. De eerste twee dagen van mijn vrije week vluchtte ik in Downtown Abby op Netflix. Heel lekker, maar niet echt rustgevend om tot 3.00 uur ‘s-nachts als een bezetene series te kijken. Ik was gesloopt.

Toen bedacht ik dat ik waarschijnlijk enorm zou uitrusten van wat ongecompliceerd online shoppen. En dan niet zo maar wat ZARA sales maar gewoon eens echt iets heel duurs. Omdat ik zo hard gewerkt had. En mensen met een bijna-burn-out zijn enorm gebaat bij nieuwe dure schoenen. Heb ik eens gelezen. Een paar designershoes rijker, en veel te veel euro’s armer, was ik allerminst tot rust gekomen. Sterker nog, ik sloeg ook hier direct in door en struinde tot diep in de nacht het internet af naar een bijpassende jurk.

Als laatste redmiddel om in m’n vrije week nog enigszins tot rust te komen, besloot ik naar de schoonheidsspecialist te gaan. Maar ik kon nog geen 10 seconden stil liggen en in m’n hoofd was ik bezig met van alles en nog wat behalve tot rust komen. Terwijl ik naar huis fietste met van die keurig geëpileerde wenkbrauwen, belde ik een vriendin die altijd alles onder controle lijkt te hebben en legde haar m’n probleem voor. “Ik kan niet meer niets doen” riep ik, “ik ben zo’n rusteloze workaholic geworden die niet kan relaxen! Hoe doe jij dat? Mindfullness? Moet ik Mindfullness?”

‘Weet je wat jij nodig hebt? Een paragnost.” Vriendin sprak het uit alsof ze me adviseerde om meer vitamines te gaan slikken. “Een paragnost is zo heerlijk,” vervolgde ze. “Gewoon iemand die je vertelt dat alles wat gebeurt een reden heeft, voorbestemd is. Jij kunt er dus niets aan doen. Het overkomt je allemaal. Ik leg zelfs m’n Tinder dates aan haar voor!”

Dat klonk als muziek in m'n oren. Niet dat van die Tinderdates. Maar dat van alles fijn uit handen geven. Dat is precies wat ik nodig heb. Dat ik daar zelf niet op ben gekomen! Alle belangrijke mensen hebben er tegenwoordig één, zelfs Neelie Kroes. Die luistert daarbij ook nog naar astrologen. En Koningin Juliana had er een. Neelie en Juliana ogen best relaxed. Dat is het, ik neem ook lekker een paragnostje, dan heb ik binnen no time dat rustige geïnspireerde leven weer terug. Zeker weten.

Over de schrijver
Gelooft in een maakbare wereld en heeft overal een mening over, maar maakt er zelf vaak een potje van. Vooral omdat ze altijd te druk is: met een eigen bedrijf, drie kinderen, vriendinnen, familie, sportclub en ook nog een man. Als het haar te veel wordt om al die ballen in de lucht te houden, laat ze ze gewoon vallen. Dan leest ze tot diep in de nacht romannetjes, kijkt obsessief - zelfs op de wc- Netflix series of shopt (online) hele mooie spullen die ze helemaal niet nodig heeft. Ze heeft dan ook meer dan 50 paar schoenen. Ze zegt altijd dat ze het ook prima kan redden zonder luxe, biologische slager, bezorgservice en werkster, maar dat is ongeveer hetzelfde als beweren dat je tegen discriminatie bent, terwijl je nog nooit een buitenlander hebt gesproken.
Reactie plaatsen

Zoek meer verhalen

Meer dan 200+ verhalen van vrouwen met een fantastisch rotleven

Gratis nieuwsbrief Geen gezeur, meer wijn

Schrijf je nu in en ontvang regelmatig nieuwe verhalen in je inbox.