50 tinten wijn

Soms denk je dat je iemand door en door kent. Man en ik kennen elkaar al heel lang, 18 jaar of zoiets!’ Ik weet nooit precies vanaf wanneer en hoe lang we bij elkaar zijn. We zijn ook niet getrouwd. Maar soms voel ik me wel een beetje schuldig dat ik echt helemaal geen idee heb. Bijvoorbeeld gisteravond toen man me omhelsde en zei: ‘Fijn schat, dat je het al zo lang met me volhoudt’. Hij vervolgde: ‘De kinderen slapen vanavond bij jouw ouders. Trek iets leuks aan, ik heb een verrassing voor je.’

50 tinten bij het zwembad

Een verrassing?! Ik hou eigenlijk helemaal niet van verrassingen. Dat was één van de redenen waarom ik op man gevallen ben. Waar kwam dit nou weer vandaan? Hoewel … ik had wel een klein vermoeden, waarvan ik hoopte dat het niet waar zou zijn. In een poging ons seksleven wat op te kalefateren had ik tijdens onze vakantie eindelijk ook maar eens ‘Vijftig tinten grijs’ gelezen. Op de e-reader, dat wel. Ik bedoel; je moet wel met een ongeschonden imago bij het zwembad kunnen zitten. Wat een verschrikkelijk slecht boek, ik ben echt niet verder gekomen dan hoofdstuk 3. Tenminste, dat vertelde ik na de vakantie aan m’n collega’s. In werkelijkheid had ik het boek in twee dagen uitgelezen en had man op een avond belangstellend mijn e-reader aan gedrukt om te kijken waar ik toch steeds zo’n rood hoofd van kreeg. Hij zei niets, keek me alleen met één opgetrokken wenkbrauw ongelovig aan.

Hij mag het prijskaartje niet zien

En nu heeft ie dus een verrassing voor me. Hij heeft zelfs oppas geregeld voor de kinderen. Dat heeft hij in al die jaren nog nooit gedaan. Ik besluit het spelletje maar mee te spelen en inspecteer vertwijfeld mijn nieuwe walk-in-closet. Ik heb echt niets om aan te trekken! Even overweeg ik nog een ritje naar de stad, maar dat is uitgesloten. Gefrustreerd ruk ik wat jurkjes van de hanger: wat een gedoe, zo’n verrassing… pfff straks komt ie nog met één of andere geheime ‘speelkamer’ op de proppen! Van die gedachte schrik ik zo dat ik hem meteen weer heel ver weg stop. Maar goed, wat draag je naar een verrassingsavond? ‘Hé, deze heb ik ook nog’. Ik hou een paar ultra high heels omhoog die ik vorige week heb gekocht en waarvan man absoluut het prijskaartje niet mag zien. Dit is de uitgelezen gelegenheid om ze in te wijden. Ik vind ook nog een zwart jurkje waar het kaartje nog aan hangt. Ik had hem gekocht op aandringen van Caro, omdat die vond dat ik erin leek op Kate Winslet, maar ik had hem nooit in het openbaar durven dragen. Ik krijg er plezier in. Kleren (en schoenen) maken de vrouw. Kom maar op met die verrassing, let’s get it over with!

Sta stil en doe je mond open

In de hal word ik opgewacht door man. ‘Je ziet er prachtig uit. Zijn dat nieuwe schoenen?’ Ik weet niet waar ik meer van schrik. Van het feit dat ik spontaan een complimentje krijg, van zijn plotselinge opmerkzaamheid wat betreft mijn schoenen of van de grote, zwarte blinddoek die hij uit zijn achterzak trekt. Het afgrijzen moet wel van mijn gezicht druipen, maar voor ik in staat ben te reageren zit het ding al om mijn hoofd geknoopt. Man loodst me aan mijn arm de woonkamer in, terwijl ik steeds meer tegen begin te stribbelen. Wat is hij allemaal van plan?? Ik hoor hem zachtjes lachen als hij zegt: ‘Sta stil en doe je mond open.’ Nou mijn mond hangt open, van verbijstering dan. Op dat moment voel ik iets kouds tegen mijn lippen. Het is een glas en man giet voorzichtig een beetje vloeistof in mijn mond. Automatisch slik ik. Een heerlijke fris-zoete smaak met een heel klein bittertje verspreidt zich langs mijn gehemelte. Ik proef fruit, bramen en kersen, met een ondertoon van vanille en eikenhout.

Daar houd ik van

Als hij op dat moment de blinddoek van mijn ogen trekt, kijk ik knipperend in zijn lachende gezicht. ‘Haha, Anna, je gezicht is goud waard!’ Mijn gezicht? Hij zal zijn eigen zelfingenomen hoofd bedoelen!
Hij kust me vol op mijn mond en smakt dan met zijn lippen. ‘Hmmmm, dit is een lekker wijntje.’ Hij gebaart naar de tafel waar een indrukwekkend assortiment aan wijnflessen staat. ‘Ik dacht dat je dit wel zou kunnen waarderen. We gaan ze allemaal proeven.’ Ik voel me ineens intens opgelucht. Ik bekijk een aantal etiketten, dat ziet er veelbelovend uit.

Kijk, daar hou ik nou van! Wat kent hij me toch goed, ik denk dat ik nog maar een jaartje of wat blijf.