De puber maakt huiswerk

"Ik haat school, ik haat huiswerk, ik haat Duits". Dochter bonkt met haar hoofd op tafel om deze boude stellingen kracht bij te zetten.

"Doe je voorzichtig, zometeen bezeer je jezelf nog", zeg ik. "Fijn. Dan hoef ik tenminste niet naar school morgen, skip ik m'n Duitse toets".

"Echt niet .... Ik stuur je rustig met een blauw oog de straat op", zeg ik. "Dus dit lijkt me niet de meest handige strategie". Dochter zucht.

"Dit is zo falend". Ze sloft naar boven. Aan haar tred is duidelijk te zien dat het leven van een middelbare scholier geen makkie is.

Was ik ook zo? 

Gek is dat toch. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik vroeger ook zo was. En wie had ooit gedacht dat ik nu, net als een echte moeder, met van die volwassen teksten zou komen: "je kunt het beste gewoon beginnen. Des te eerder ben je klaar. Kwestie van even doorzetten. Hoe langer je het uitstelt, hoe moeilijker het wordt".

Tja, de tijden zijn veranderd.

Met Skype en Stuktv beter concentreren

Een half uur later hoor ik geluiden uit haar kamer. Dochter zit aan haar bureau, schrift open voor zich. Op de iPad links ontwaar ik het gezicht van vriendin. Op haar telefoon rechts de mannen van Stuktv. "Hoe gaat het?" Vraag ik. "Goed hoor", zegt ze. "Hoezo?" Blijkbaar is zij het dramatische gebonk op tafel allang weer vergeten.

"Kun je je zo wel concentreren?" Vraag ik met een hoofdbeweging naar haar schermen. "Echt wel. Juist wel", zegt ze. "Ik kan niet tegen stilte, niemand leert meer in stilte", mam.

Hmmm, ik vind het maar niets. Maar goed zolang haar schoolresultaten prima zijn, hebben man en ik besloten dat we haar op haar eigen manier laten leren. Dat dat gepaard gaat met YouTube en Skype, nemen we dan maar op de koop toe.

We halen even wat lekkers

Een uur later komt ze beneden, iPad met vriendin in haar hand. "We nemen even wat lekkers" zegt ze. "Ben je nu nog aan het Skypen?" "Jaaahaaaa, ik zei toch dat we beter werken zo. We zijn elkaar aan het overhoren. Dus jij hoeft me niet meer te helpen straks". "Prima", zeg ik.

Als ik een uur later haar kamer binnenloop met een kop thee, is vriendin nog steeds live aanwezig. Ruim tweeenhalf uur achter elkaar aan het Skypen! Ik hoor vriendin vragen: "welk deel van Duitsland was nou ook alweer chill? Oost of west?"