De slipjesdief
Vriendin appt: ‘kunnen we bellen? Er is een SITUATIE.’
Als ze zo appt weet ik dat het een man betreft. Als haar kinderen waren aangereden en hun benen moesten acuut geamputeerd worden, zou er minder onderdrukte hysterie in de app zitten. Daar ben ik vrij zeker van.
Ik bel direct, uit een combinatie van sensatie en zorg.
‘Nou?’
‘Oke, luister en huiver.’
‘Ik luister.’
‘Weet je nog van die kerel, die aannemer?’
Ik weet het absoluut, ze was na twee dagen appen al hoteldebotel zoals alleen wij vrouwen dat door app contact kunnen worden. ‘Alles klopt,’ zei ze steeds, ‘hij is en grappig en slim en aannemer.’ Die laatste wens was mij niet bekend maar die kon recent aan haar verlanglijstje zijn toegevoegd.
‘Nou we hebben elkaar dus drie keer gezien en ik merkte aan mezelf dat ik,' vriendin neemt even pauze, 'ja dat hij het toch niet echt is. En om dan maar iedere keer weer gewoon af te spreken en seks te hebben. Puur omdat er zich nog niets beters heeft aangediend. Dat is niet mijn stijl.’ De IJ van stijl verlengt ze iets, om haar woorden kracht bij te zetten. Mooi wel vind ik. Het heeft iets principieels en tegelijkertijd iets gaafs. Ik herhaal het een paar keer in gedachten: “Nee dat is niet mijn stijl” “Nee hoor, dat is absoluut niet mijn stijl.” Met absoluut erin klonk het nog beter.
De date spaart slipjes ...
‘… en dan merk je toch dat zo’n man daar niet goed tegen kan.’
‘Waartegen?’
‘Luister je eigenlijk wel?’
‘Ja tuurlijk, maar je viel even weg. Heb je eerlijk tegen hem gezegd dat je niet verliefd bent? En hoe vatte hij dat op?’
‘Nou heel apart eigenlijk want hij reageerde verrassend relaxed. Maar toen begon hij vanuit het niets een verhaal over dat hij slipjes spaart.’
‘Slipjes spaart???’
‘Ja, van alle vrouwen waar hij het bed mee heeft gedeeld, houdt hij een slipje. En hij vroeg of hij mijn slipje mocht als afscheid.’
‘Wat een sick fuck. Je hebt toch niet …?’
‘Nee duuuh tuurlijk niet. Ik zei “ik pieker er niet over”. Maar nou kreeg ik vanochtend een appje, wacht, ik stuur het aan je door.’
Op dat moment krijg ik een melding dat ik een afbeelding krijg van Floor. Ik open het bericht en zie een foto van een rode onderbroek, gedrapeerd op een wit marmeren tafeltje.
‘Hij heeft mijn rode string!? Echt hoe kan dit? Hoe a-relaxed!? Dat moet hij dus bij de eerste date hebben meegenomen. Toen hebben we alleen koffie gedronken bij mij. Kennelijk is hij toen stiekem naar boven gegaan tussendoor. Gatver Caro, wat een engerd he! En zijn appjes worden nu ook steeds gefrustreerder en dwingender. Hij wil per se nog een keer afspreken. Ik vind hem een creep.’
‘Dat is ie ook en je mag onder geen beding meer met hem afspreken. Beloof je dat?’
‘Ja. Maar dat is niet het probleem.’
‘Want?’
De gemeente spaart slipjes ...
‘Ik vlieg zaterdag naar Bali voor twee weken en mijn vader komt op het huis passen. Nou heeft die engerd gezegd dat als ik zo graag het slipje terug wil hebben dat hij “het dan wel even door de brievenbus gooit.”
Zie je het voor je? Dat mijn pa hier in huis zit en dat er dan tussen de post opeens een onderbroek van zijn dochter zit?! Die man is 74, die krijgt een hartverzakking. Die denkt dat ik met m’n vriendinnen zit te breien en haken ieder weekend.'
'Ja die arme man heeft gelukkig geen idee wat voor ongelooflijke sloerie zijn dochter eigenlijk is. Althans...nog niet.'
'Heel grappig Caro. Help me liever met een oplossing. Jij hebt altijd van die waanzinnige ideeën.’
‘Dankje’ zeg ik. Ervan uitgaande dat het hebben van waanzinnige ideeën als een compliment opgevat kan worden.
‘Even denken hoor, misschien moet je tegen hem zeggen dat er een speciale kerstactie is vanuit de Gemeente. Dat ze een Onderbroekeninzamelactie organiseren voor daklozen. Omdat onderzoek heeft uitgewezen dat alleen dekens bij kou niet genoeg zijn.’
‘En hoe verklaar ik dan dat er een slipje in mijn brievenbus wordt gedumpt?’
‘Nou, dan zeg je dat die Onderbroekeninzamelactie start met een ludieke stunt waarbij de Gemeente om haar inwoners te attenderen op de actie, slipjes in brievenbussen gooit.’
'Ja oke, goed idee. Dankjewel. Ik app het vast naar hem.'
Een half uur later krijg ik een doorgestuurd appje van vriendin:
Lieve Floor, een onderbroekenactie voor daklozen met slipjes in de brievenbus? Zeg tegen die vent dat hij die onderbroek in een envelop stopt en naar je opstuurt. En gun jezelf een normale lieve vent, dat verdien je. je vader (die misschien wel 74 is maar niet seniel.