Downdaten

Ik dacht altijd dat downdaten betekent: 'daten met iemand die dommer is dan jij'. Officieel betekent het: ‘een relatie aangaan met een lager geschoolde man’. Vroeger, op de middelbare school, heb ik ook wel eens gedowndatet. Zo had ik een tijdje verkering met een jongen die fietsen repareerde. Die zei dan heel vaak: ‘huh?!’ als ik wat zei. Of ‘zeg dat even in normaal Nederlands!’ Maar zelf had ie absoluut niet de indruk dat er iemand in onze relatie down of up was. En als er al iemand als down aangewezen moest worden, was ik dat, omdat ik helemaal niets bakte van ‘t plakken van een fiets band. ‘Echt extreem dom’ vond ie dat.

Inmiddels heb ik begrepen dat t best ‘in’ is onder hoogopgeleide vrouwen om te downdaten. Zoals in Divorce (seizoen 2) de advocate met Joris de bouwvakker aan de haal gaat. Dat vrouwen steeds meer downdaten komt natuurlijk omdat er tegenwoordig meer hoogopgeleide vrouwen dan mannen zijn. Maar ook omdat zo’n Joris veel mannelijker en breder is dan de doorsnee accountant of consultant. En daar verwachten we dan als minnaar, wat meer van dan van een serieuze econoom die de halve dag presentaties geeft. Een bouwvakker staat wat dichter bij die oerman die ons optilt, tegen de muur gooit, kleren van het lijf scheurt, en ja dat willen we stiekem toch.

Nou heb ik inmiddels ontdekt dat er ook een soort downdaten bestaat voor golddiggers en statusfetisjisten. Downdaten is voor een golddigger wat voor een doorsnee vrouw ‘gelijk level daten’ is. Want de golddigger stelt extra eisen aan de man. Eisen als: veel geld, hoge status en veel macht. Eisen die een zzp-er of een arbo arts degraderen tot een downdate. Zo hoorde ik zo’n type pas op een borrel over haar nieuwe vriend zeggen: ‘ja het is een lieve schat en hij ziet er lekker uit maarrrrrr hij moet nog wel een paar stappen maken. Zakelijk gezien. Als je begrijpt wat ik bedoel…’ De andere golddiggers in het gesprek knikten direct: nieuwe vriend had nog maximaal een half jaar om een goeie financiële klapper te maken anders was het ‘dag met het handje’

Een vriend vertelde me pas het ergste verhaal wat ik in deze categorie gehoord had tot nu toe. Vriend van hem, marketeer, goeie baan, had een nieuwe vriendin uit een gegoede familie die steeds over z’n carrière zat te zeuren. Hij moest naar het volgende management level, cursussen doen, kansen pakken, inlikken bij directie. Zelf was ze secretaresse, als ze zin en tijd had. Nadat ze in zijn appartement in de Jordaan waren gaan samenwonen vond ie haar op een dag huilend in de douche. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg hij bezorgd. ‘Ik realiseerde me ineens,’ snikte ze, ‘als m’n moeder me hier eens zou zien, in dit appartementje van jou, dan zou ze zich kapot schamen!’

Ik geloof dat ie haar nog net niet in d’r blote kont op straat heeft gezet maar het scheelde niet veel. Die date in ieder geval nooit meer up. En zij niet meer down.

Lees ook: Vijftigers met kleuters