Flirten in de sportschool...

De zomer komt er aan. Dus ook dat verrekte strand. Met al die slanke types. Die het hele jaar lekker aan het rondhupsen zijn in de sportschool of minstens drie keer per week lekker een lang stuk gaan hardlopen. Gewoon even het hoofd leeg maken. Nou mijn hoofd is nooit leeg tijdens zo’n uitputtingsslag. Mijn hoofd zegt alleen maar: ‘stop hier mee, stop hiermee, hier zijn wij niet op gebouwd, we hebben pijn, dit is niets voor ons!’

Loeren naar mannen

Maar met nog vier weken te gaan deed ik vanochtend het onvoorstelbare: ik bezocht de sportschool. Als vaste donateur word ik daar altijd hartelijk welkom geheten. En warempel na een uurtje op en neer springen in een klasje, voelde ik de behoefte om ook nog deel te nemen aan het ‘buikspierkwartiertje’. Dat is midden in de sportschool, tussen alle apparaten in. En niet alleen tussen de apparaten...

Zwetende torso's

Vandaag heb ik een goeie plek: vol zicht op de hoek van de krachtpatsers. Enorme gewichten worden de lucht in getild door zwetende torso’s. Ik stel me voor hoe ze mij, straks als ik enorm slank ben, als een veertje in de lucht gooien en weer opvangen. Ondertussen lach ik even flirterig naar een Badr Hari achtig type die zich optrekt aan twee palen. Badr lacht terug. Naar z'n spiegelbeeld. Jammer. Dan wordt mijn aandacht getrokken door een man die wel terugloert.

'Waar ken ik jou van?'

Het is een wat schlemielige figuur die bezig is met een grote bal waar hij half overheen rolt. Geen idee welke spiergroep hier precies mee gebaat is. Hij kijkt er ook wat ongelukkig bij. Hij komt me bekend voor. Is dat niet een vader uit de klas van zoon (10)? Ik heb een ijzersterk geheugen voor gezichten alleen niet voor de herkomst er van. Zo heb ik in een ver verleden, ook in de sportschool, aan Clarence Seedorf gevraagd of hij misschien bij mij op de middelbare school had gezeten. Omdat ik echt zeker wist dat ik hem ergens van kende.

Van Tinder.....OMG

Maar dit is definetely geen voetballer. En ik wil het nu weten ook. Hij kennelijk ook want hij loopt naar me toe. ‘Je komt me bekend voor’, zeg ik, ‘kennen wij elkaar ergens van? Van het plein?’ Hij lacht. Ieks wat een gebit. ‘Nou "kennen" zou ik het niet willen noemen maar we hebben elkaar zeker al eens ontmoet...’ zegt hij met een lijzig stem. Stilte. ‘...op Tinder.’ Ik kijk hem verschrikt aan. Echt no way dat ik deze flapdrol geliked heb. ‘En aan je gezicht te zien, ben je niet van mening veranderd.’ voegt hij er aan toe. ‘Help me even …’ stotter ik met een rood hoofd terug. ‘Nou ik reageerde destijds op jouw profiel met een leuk berichtje en een uitnodiging. Zo lekker dicht bij elkaar, dat leek me een lot uit de loterij. Maar jij antwoordde dat het een vergissing moest zijn dat we een match waren want dat je me zeker niet naar links had geswiept. En toen heb je me geblockt.’