Hoe overleef ik m'n ouders op Facebook?

'Kijk nou wat ik op zolder vond, schattig he!' onder deze tekst in je Facebook timeline prijkt een duidelijke herkenbare foto van jezelf als vier jarige op een potje. In actie. Dat al je vrienden nu weten dat je op je 4^e nog niet zindelijk was, is een ding. Maar je collega’s en de buren ook. Bedankt mam.

Ze liken werkelijk alles

Er is duidelijk een nieuwe fase aangebroken op Facebook: de opkomst van onze ouders. En hun vrienden. En daar weer de buren van. Het gedrag van deze generatie op Facebook kenmerkt zich door een paar opvallende eigenschappen:

1. ze liken alles (want al jaren met prepensioen en veel te veel tijd)
2. ze zijn nog lekker actief dus posten iedere wandeling, uitje of hoe mooi de bloemen vandaag op de vaas staan
3. ze zetten onder foto’s van hun kleinkinderen steevast als reactie: ‘net jij op die leeftijd!’
4. ze plaatsen ongevraagd dingen op je timeline waarvan ze denken dat het interessant of geestig voor je is. Dat is zelden zo.
5. ze plaatsen minimaal een keer per week een spirituele foto met een filosofisch gedicht

'Mam, met deze ga ik op date"

Mijn eigen moeder zit al wat langer op Facebook. Eerst onder haar eigen naam en tegenwoordig onder pseudoniem. Want “je weet maar nooit met dat internet”. Onder mijn foto’s staan nu steeds teksten van “Trudie Jansen”. Iedereen weet dat dat m’n moeder is. Maar ze denkt zelf nog dat ze totaal under cover opereert.

Toen m’n moeder nog wel onder haar eigen naam op Facebook stond, ongeveer een jaar geleden, begon ik net met daten. In m’n beginners enthousiasme deelde ik toen ook nog wel eens wat . Zo vertelde ik m’n moeder ook dat ik een afspraakje had met ene Bart. ‘Oh leuk!’ zei ze, ‘laat zien, laat zien!’ ‘Nou wat een leuke knul zeg, hij lijkt wel wat op de tandarts, vind je niet Kees?’ Mn vader werd er ook even bij geroepen. Ik had direct spijt van m'n actie. Want hoe ging ik ze uitleggen dat daten op je 40^e betekent : de kans dat dit wat wordt, ligt rond de 2 %?

'OMG!! ze heeft m'n date geliked'

Enfin, aangezien mijn vader z’n bril niet ophad en z’n nieuwe schoonzoon graag nog een keer wilde zien, zijn ze die avond nog een keer met Facebook in de weer gegaan. Met alle gevolgen van dien.

De zaterdag na dit bezoek aan m’n ouderlijk huis, had ik m’n tweede date met deze Bart. ‘Zeg’, zei die voorzichtig tijdens het voorgerecht, ‘ik weet niet hoe serieus jij hier inzit maar we kijken wel eerst even rustig toch?’ Ik had echt geen idee waar deze ontmoedigingsspeech opeens vandaan kwam. ‘Eh ja hoezo?’ vroeg ik argwanend. ‘Nouja, ik schrok wel een beetje toen je moeder me afgelopen week uitnodigde als Facebook vriend. Als je het niet heel erg vindt, heb ik de uitnodiging nog niet geaccepteerd.’