Vreemdgaan met toestemming van de kerk #carnaval

Ik kijk steeds met een dubbel gevoel naar al die carnavals foto’s die op Facebook voorbij komen. Herken je dat? Dat gevoel van ‘eigenlijk vind ik het stom maar het ziet er ook wel weer heel gezellig uit.’ Ik heb ieder jaar weer het idee dat ik iets mis terwijl ik er ergens gewoon de lol niet van inzie. Ik begrijp dat carnaval echt voor geen meter.

De kenners zeggen dat het net is als après skiën. Dat is nou precies het enige dat ik echt leuk vind aan skiën, dus dat klinkt hoopgevend. Maar drie dagen, van zondag (of al donderdag als je zin hebt) tot woensdag, deels met je kinderen, naar grote praalwagens staren waar minstens een half jaar aan gewerkt is, lijkt me echt tien keer niks. Die wagens worden niet eens gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking, dat dacht ik vroeger altijd. Het schijnen echt hele normale mensen te zijn die dus een half jaar met zo’n optocht in de weer zijn.  Tja. Ieder z’n ding natuurlijk.

En dan dat verkleden. Volwassen kerels in een piratenpak of in een boerenkiel met een lekker gek mutsje op. En vrouwen die er gedurende een dag of vijf uitzien als Pippi Langkous of Calimero maar wel altijd lekker sexy en in het kort. Weinig vrouwen gaan echt als een volslagen randdebiel naar het Kielegat. Je moet trouwens wel een panty of maillot aan doen, begreep ik van tafeldeskundige Kim Kotter bij WNL want ‘anders vraag je er een beetje om dames.’ Apart. Ik dacht dat we vrouwen al een tijdje niet meer de schuld gaven van een aanranding bij sexy kleding. Maar dat zal aan mij liggen.

Het meest intrigerende aan dat carnavallen vind ik natuurlijk het vreemdgaan. Iedereen schijnt overal z’n tong in te mogen steken die dagen. Uit een onderzoekje uit 2012 in verschillende zuidelijke provincies, blijkt dat mensen uit Den Bosch de grootste vreemdgangers zijn: 22 %! En dan niet alleen mensen in de categorie 20-40 maar ook gewoon 65+. Dus opa, met steek op z'n hoofd -want belangrijke rol in de raad van elf-, gaat even lekker tekeer met het rijtje verklede rolstoelers. Met toestemming van de kerk. Dat wel. Want alles mag van de Here die dagen. Ongelooflijk wie dit ooit heeft bedacht. Vast het idee van een man, dat kan niet anders. Stel me zo voor dat ie dan ergens halverwege de Middeleeuwen aan de stadsraad z’n idee voorlegde: ‘Nou kijk, iemand wordt dan dus de prins, die krijgt de sleutel van de poort van de stad, wij burgers verkleden ons allemaal als idioten, we noemen alle steden anders (hilarisch!), dan gaan we keihard drinken en dan mag iedereen elkaars deernke even lekker te grazen nemen. Ik wed dat het ‘unaniem voor’ was in de raad van het latere Oeteldonk.

Carnaval… Misschien moet ik gewoon eens gaan volgend jaar. Dat ik het dan begrijp. Maar wel met maillot aan natuurlijk. Anders vraag ik er gewoon een beetje om. Brr.

Lees ook: Vluchtelingen en carnaval