Wij mannen doen dat zo. Dus.

Na al die kersttoestanden met truffelsaus en de vele liters wijn en champagne die ik in mezelf had gegooid de afgelopen weken, besloot ik dat het tijd was voor een goeie work out. Dat plan paste ook perfect bij mijn besluit om sporten een grotere rol en mannen een kleinere rol in m'n leven te geven. Dat laatste nieuwtje had ik De Aantrekkelijke Man van de sportschool ook verteld waarna we besloten hadden dat we 'platonische sportbuddy’s’ gingen worden in het nieuwe jaar.

Een sportbuddy is geen sportbitch

Mijn verse sportbuddy neemt deze taak heel serieus en had me zaterdag al geappt dat ik me moest inschrijven voor de BodyPump les van zondagochtend. ‘Elkaar stimuleren tot sporten en gezelligheid bieden tijdens het sporten’ is de officiële doelstelling die we voor dit nieuwe verbond hadden afgesproken. Mij leek het fijn dat hij vanaf nu ook gewichten voor me ging dragen en bidons aangeven maar volgens De Aantrekkelijke Man is dat een sportbitch en geen buddy.

Een halter op m'n hoofd

Tijdens de les merkte ik opnieuw de voordelen van een sportbuddy, bij ieder afhaakmoment van mij, zeg maar om de vijf minuten, deed sportbuddy ‘hup hup’ met z’n hoofd waardoor ik dan toch maar weer doorging. Ook heel attent van hem was dat hij ‘gaat het?’ vroeg toen een andere sportende man zijn halter met tien kilo naar beneden bewoog terwijl ik net iets opgeraapte en precies onder zijn gewichten omhoog kwam met m’n hoofd.

Koffie vs sauna ...

Eendrachtig sloten we de les af bij het buikspierkwartiertje in de zaal. Ik koos een slimme plek, namelijk zo ver mogelijk van buddy vandaan, zodat ik ongezien op halve kracht mee kon doen. Terwijl ik tijdens de oefening ‘de plank’ als een pudding op de grond bleef liggen, zag ik tussen de andere deelnemers door buddy afkeurend met z’n hoofd schudden. ‘Hup doe niet zo kinderachtig mens!’ dacht ik, en ging braaf net de rest als een plank hangen, ‘zo dadelijk mag je lekker koffie aan de bar. Misschien wel met iets erbij, iets van een muffin ofzo, of misschien …’ In gedachten verzonken, merkte ik niet dat het planking-spektakel inmiddels was afgerond en buddy naast me stond. ‘Zo, en nu gaan we naar de sauna.’

'Wij mannen'

Ik verschoot van kleur. ‘Naar de wat??’ ik keek hem lachend aan. Grapje zeker. ‘Naar de sauna, dat is goed voor de spierpijn, kom hup!’ Buddy leek bloedserieus en geen tegenspraak te dulden.

‘Ik pieker er niet over, dat is met bloot.’ murmelde ik terug.

‘Ja duuh, doe niet zo gek joh, tuurlijk is dat met bloot en als je een sauna issue hebt, dan doe je maar een handdoek om. Wij gaan altijd na het sporten in de sauna. ’

‘Wij als in, wij sportbuddy’s, wij mensheid, wij sporters???’

‘Nee als in: wij mannen.’

‘Nou wij vrouwen gaan naar de koffiebar en leggen onszelf aan een cappuccino-infuus. Dat doen wij, toedeledokie.’

Sportbuddy vindt dat het laatste woord nog niet gezegd is over het sauna incident.