‘Ze kan echt heel mooi zingen mam en ook heeeel hoog!’ Ex heeft sinds een tijdje een nieuwe vriendin en hij is duidelijk niet de enige die smoorverliefd is. Jongste dochter (7) is al een half uur met een gelukzaligend gezicht aan het vertellen wat nieuwe vriendin allemaal voor knappe dingen kan. Daar heeft ze ook filmpjes van: ‘kijk kijk, hier heeft ze de hoofdrol en mag ze helemaal alleen zingen. Nee wacht even mam, dit stukje MOET je echt even zien, hier doet ze zo grappig!’ We hebben al vier filmpjes van de musical, waarin vriendin speelt, bekeken. Maar we zijn nog lang niet klaar. ‘Jaja’ zeg ik weinig overtuigend, ‘heel knap. Maar mama gaat nu even iets anders doen.’ Dochter kijkt me even teleurgesteld aan en staart dan weer naar haar scherm . ‘Jij zou zeker ook wel zo mooi willen kunnen zingen he mam?’ zegt ze nog terwijl ik de kamer uitloop. Het is niet echt een vraag.
Ze is jaloersmakend lief
‘Nee mama kan niet zingen nee!!’ zou ik graag sneren, ‘en mama is ook geen 36, walgelijk lief en jaloersmakend aardig.’ Want dat is ze, de nieuwe vriendin van ex. Na twee jaar rondscharrelen heeft hij nu een hele echte vriendin met wie hij in record tempo wat moois opbouwt, compleet met zes kinderen waarvan drie van mij. Van ons.
Een ex hoort tot z'n negentigste alleen te blijven
‘En wat is nou precies het probleem?’ vraagt Anna ’s avonds aan de telefoon. ‘Het is toch fijn dat ze zo leuk is? En je wilt toch graag dat hij gelukkig is? Dat zeg je altijd.’ ‘Ja dat is ook zo,’ murmel ik voor me uit, ‘maar ik had onbewust toch een beeld van zijn toekomstige vriendin gemaakt waarin ze een lelijke, nare, valse heks zou zijn. Met veel rimpels en nare trekjes. En dat hij dan zei: ‘Tja ik moest toch wat he? Zo’n fantastisch trophy wife als jij vind ik natuurlijk nooit meer dus daarom heb ik maar genoegen genomen met dit slappe aftreksel. Alleen is ook maar alleen.’ En ik zou dan begripvol knikken. En we zouden voor altijd beste vrienden zijn en niemand kwam daar tussen. Of nog beter: hij bleef gewoon alleen tot z’n negentigste. En dan belde hij MIJ voor belangrijk zaken vanuit het bejaardentehuis.
En zelf mag ik ondertussen wel van alles: daten, verliefd worden, relaties hebben. Maar ex mag dat niet. Dat is heel iets anders. Gewoon om toch. En dat is heus niet onredelijk.
Als papa gaat trouwen, kom jij dan ook?
Een paar weken na het grote nieuws, zit ik met oudste dochter (12) op de bank. ‘Papa heeft een vriendin’, zegt ze aarzelend en kijkt mij hierbij onderzoekend aan. ‘Weet ik’, zeg ik, ‘en ze is heel leuk toch?’ Oudste knikt en kijkt nog steeds naar mij. ‘Niet dat ze direct gaan trouwen ofzo. Ik bedoel, jullie zijn ook nooit getrouwd dus ja, trouwen is denk ik gewoon niet echt papa’s ding. Maar als ze wel gaan trouwen, kom jij dan ook?’
Ineens heb ik het door: ze wil weten of ze haar aardig mag vinden. Of ze geen verrader is als ze aardig doet tegen haar. Of ze solidair moet zijn met mij. ‘Dan kom ik absoluut ook! En dan zing ik een heel lang opera lied voor het bruidspaar met eigen tekst. Zal papa opkijken.’ Dochter grinnikt. ‘Ze lijkt mij super leuk en lief, we hebben maar mazzel dat papa zo’n goede smaak heeft.’ Ik lach om m’n eigen leuke grap en dochter rolt alweer met haar ogen. Goed teken.
Opgelucht haalt ze adem waarna een smerig lachje verschijnt ... ‘Ja en nu moet jij nog iemand vinden mam. Dat wordt nog een hele klus.’
