Ik weet niet Caro, of je er op moet reageren. Waarom zou je nog met hem afspreken? Het wordt toch niets zeg je. En je hebt het toch een jaar geleden al eens geprobeerd?’ Ik zit op m'n werk en Caro belt me voor een dringende kwestie: een man. ‘Ja maar hij is nu heel anders volgens mij’ zegt ze weifelend aan de andere kant van de telefoon, ‘dat merk ik aan z’n appjes. En het blijft een lekker ding natuurlijk …[zucht] Maar ik wil niet te veel verwachtingen wekken dus ik moet even neutraal reageren op zijn vraag of ik een wijntje wil drinken. En jij moet mij adviseren Esmee, jij bent altijd zo lekker neutraal’. Ik voel me reuze vereerd. Lekker neutraal, klinkt goed. Lekker en neutraal klinkt beter.
‘Wat had je in gedachten om te appen dan? vraag ik haar. ‘Nou kijk, ik dacht aan een soort: “oke is goed” sms'je met een luchtig grapje erin. ‘Ja ja ... ,’ antwoord ik. Geen idee wat ik me bij een oke-is-goed-smsje-met-een-luchtig-grapje-erin voor moet stellen. ‘Weet je Caro, stuur het anders eerst naar mij voordat je het naar hem stuurt he! Jij kunt mannen soms van die onstuimige berichten sturen dat ik denk … nouja je begrijpt me wel.’ Caro is al weer afgeleid door iets anders, merk ik, want ze reageert niet direct. ‘Oke ik stuur het nu, kijk je direct?’ ‘Ja, ik probeer direct te kijken maar op zich zit ik wel op m'n werk he!’ Caro hoort het al niet meer.
Caro stuurt 'luchtige sms'
Vijf minuten later verschijnt de zogenaamd luchtige sms van Caro voor de leuke vent op m'n computerscherm:
Hi! Prima om deze week een wijntje te doen.
Maar mocht jij nou nog steeds direct weer seks met me willen, dan kunnen we beter nog even wachten omdat zo’n bespring actie mij een beetje ongemakkelijk lijkt midden in een cafe ;-)
Luchtig noemt ze dat. Zucht. Ik knip de tweede alinea er uit en mail haar terug dat Hi! Prima om deze week een wijntje te doen prima is maar de rest beter van niet.
Ben benieuwd. Lijkt mij een kansloos project maar je weet maar nooit met haar. Ziet overal iets positiefs in. Collega tikt tegen m'n deur: ‘Esmee kom je in de meeting?’ Fuck vergeten, teammeeting. Ik hobbel met m'n laptop half struikelend over het snoer achter haar aan.
De teammeeting loopt wat anders...
Ze zijn al begonnen. Ben als laatkomer diegene die lekker mag gaan notuleren. Een kantoorregel die ik zelf ooit nog bedacht heb verdomme.
Als iedereen klaar is vraagt een collega of ik iets over een cliënt van hem uit de notulen kan halen. Te privacy gevoelig. 'Sjezzus, zeg dat dan direct!' denk ik, en scroll door m'n aantekeningen op het scherm. De meeting is afgelopen en verschillende collega's komen om me heen staan om te kletsen. Ik moet eerst even dat stuk tekst zoeken. Hebbes! Ik knip de privacy gevoelige tekst er uit en plak het in een nieuw document. Maar in plaats van zijn tekst staat er met grote rode letters op m'n scherm:
Mocht jij nou nog steeds direct weer seks met me willen, dan kunnen we beter nog even wachten omdat zo’n bespring actie mij een beetje ongemakkelijk lijkt midden in een cafe ;-)
‘Dit is niet van mij ofzo’ stotter ik met een vuurrode kop. Maar ik zie aan hun grinnikende koppen dat het niets meer uitmaakt. Ze denken allemaal hetzelfde: ‘Wie had dat gedacht, die keurige Esmee …’
