Het one-night stand project

De eerste weken van dit jaar had ik totaal geen zin om te daten. Vorig jaar had ik wel genoeg gedate voor 2014 en 2015 bij elkaar, vond ik. En inmiddels was ik ruim anderhalf jaar gescheiden, en dan hoor je wat rustiger te worden. Had ik me laten vertellen. Maar zoals te verwachten, hield ik deze nieuwe 'ik ben enorm in balans en heb geen man nodig-houding' nog geen drie weken vol. Uit verveling opende ik op een avond toch weer even Tinder en daar verscheen 'de keurige man'.

Een veelbelovend begin

M'n eerste digitale indruk bleek te kloppen tijdens de date: tegenover me zat een keurig gekapte veertiger met zijscheiding die warempel m'n stoel aanschoof. Een primeur. Dat klusje heb ik vorig jaar 15 x zelf geklaard. Een veelbelovend begin dus. De kleding was even slikken; ik ben niet zo van de colbertjes met pochet. Maar ach, misschien kwam ie rechtstreeks van een crematie.

Een kandidaat voor een one night stand?

De deftige date bleek meer te praten dan ik, een hele prestatie. Hij vertelde de ene anekdote na de andere. Over zijn werk ('ik kan heel streng zijn op m'n werk hoor, jaaaah je moet bij mij wel een stukje commitment laten zien'), zijn vorige dates ('heerlijke meiden') en zijn familie ('een warm bad, laat mammie maar schuiven in de keuken').

Na een half uur was m'n oordeel geveld: niet mijn type. Maar een fles wijn later, dacht ik daar toch een stuk genuanceerder over: 'ach geef die arme man toch een kans Caro' zei ik tegen mezelf, 'dit is toch een hartstikke geschikte zoen-kandidaat?' Sterker nog, misschien was dit wel een hele goeie en keurige kandidaat voor de allereerste one night stand van m'n leven. Werd toch eens tijd op m'n 40e?

Zo gezegd zo gedaan: de deftige date mocht mee naar huis.

Acute schurft

Na een kopje koffie (hij koffie, ik wijn) werd er voorzichtig gekust. Nouja gekust. Hij leek met z'n tong iets te zoeken rond m'n huig en boven in m'n verhemelte. Echt soepel liep het niet. Z'n tollende tong was al geen feest maar het feit dat de deftige date als een soort live verslaggever commentaar leverde, maakte het er niet veel beter op....: 'ja, mmmm lekker, wat heerlijk dit, nou nou tjonge, heerlijk'.

Op de wc overdacht ik m'n voornemen nog eens: was dit nou wel zo'n geschikte kandidaat voor het one-night stand project? Voor überhaupt iets meer dan koffie? Ik begon grote twijfels te krijgen over dit hele one night stand gebeuren. Ik moest 'm de deur uit zien te werken. Misschien kon ik iets verzinnen waarop hij zou afknappen. Iets waarvan hij zeker zou walgen. Iets zoals acute schurft of een luizen uitbraak? Ja luizen zou wel eens kunnen werken. Zeker voor een veertiger zonder kinderen kon dat niet anders dan een libido killer zijn. Opgetogen over m'n eigen reddingsvondst, liep ik terug naar de woonkamer.

In de woonkamer was echter geen deftige date meer te bekennen. 'Joehoe ik ben hier!' klonk van boven. Was ie nou op eigen houtje richting m'n slaapkamer gebanjerd?

De deftige date in Adams kostuum??

Op de stoel in m'n slaapkamer lag een keurig opgevouwen stapeltje kleren. Over de stoelleuning hing een colbert met pochet. Ervoor twee gaatjes schoenen met daarin zijn opgerolde sokjes. Op m'n bed lag de deftige date. In Adams kostuum. In een eigenaardige pose, alsof hij ieder moment Rubens zelf verwachtte. 'En?' zei die, trots wijzend naar beneden, 'wat vind je van em?'

Nee. Het is geen one night stand geworden. Wel twee belangrijke lessen geleerd:

- Deftige dates houden inderdaad niet van luizen.

- Deftige dates houden niet van gelach als ze "iemand" aan je willen voorstellen