“What the fuck, ik schiet je dood”. Dochter (6) heeft de neiging tot ronduit grof taalgebruik. Sowieso heeft ze een woordenschat die vrij uitgebreid is voor haar leeftijd. Van wie ze die vuilspuiterij heeft is me niet helemaal duidelijk. Je zou denken dat ze haar ouders kopieert in deze, maar dat is niet het geval. Wij zijn keurige, brave burgers. Schreeuwen niet al te vaak, zeker niet tegen onze kinderen. Oké, we zeggen weleens kut of shit of zelfs weleens verdomme, maar dat is het dan ook.
Het ligt aan meester Jaap
Het zou wellicht kunnen liggen aan de boeken die ze leest. Ik lees haar elke avond een verhaaltje voor uit een oud boek van zoon: Meester Jaap. Een heel grappig kinderboek. Ze vindt het prachtig. Doldwaze avonturen in groep 7. Laatst las man een keer een verhaaltje. Ik hoorde een hoop kabaal en gegiechel boven. Met het boek in zijn hand kwam man even later naar beneden: "hoezo lees jij met een meisje van 6 dit soort boeken?" De titel van zijn verhaaltje was: De zak van sinterklaas. Het ging over vieze woorden die ook een nettere variant hebben. Zoals kut en vagina, lul en piemel en zak en scrotum. En dat een scrotum eigenlijk uit twee fabriekjes bestaat waar zaadjes worden gemaakt.
Zaadfabriekjes
Op de fiets terug van voetbal, vertelt dochter er uitgebreid over aan haar vriendinnetje: "de scotem is dus een fabriekje van zaadjes". “Scotem” vraagt vriendinnetje? “Ja, je weet wel, de zak van sinterklaas”, legt dochter uit.
De moeder van het vriendinnetje kijkt me vragend aan:. “Interessant…, scotem, de zak van sinterklaas en zaadfabriekjes??” Ach, zeg ik, toch wat ongemakkelijk, "ze heeft een neus voor vreemde woorden, zonder dat ze weet wat het precies betekent".
Volop inspiratie
Als derde en toch een beetje een nakomertje in het gezin, zit ze qua inspiratie op dit gebied, heel goed met een oudere broer en zus. Ze kijkt zo ongemerkt een aflevering van de Vampire Diaries mee met oudste dochter. Dat is een serie over vampiers en weerwolven die verliefd worden en elkaar doodbijten. Ze kent alle YouTubers, waar zoon dol op is, bij naam. Inclusief hun taalgebruik. En daar gaan nogal wat ‘what the fucks’ over de tong.
Goede moeder
Na het akkefietje op de fiets, wil ik er toch wat aan doen. Samen met oudste dochter bedenk ik wat ‘normale’ alternatieven voor haar dubieuze varianten. Net als in het verhaal van meester Jaap, leg ik uit aan dochter. Ik verwacht dus dat je voortaan alleen nog de nette variant gebruikt. Ze vindt het best leuk:
- ‘What the fuck’ is voortaan ‘What is stuck”
- Shit is chips
- Verdomme wordt Potjandrie-dubbeltjes
- En: Ik schiet je dood, mag niet meer. Ik schiet je rood, wel.
Gisteren speelde ze samen met een vriendinnetje spionnetje. Ik hoorde haar schreeuwen: “wegwezen of ik schiet je rood”. Het vriendinnetje keek vast een beetje raar, want dochter verklaarde: “dat betekent gewoon ik schiet je dood, maar m’n moeder denkt dat ze me beter opvoed als ik rood zeg”
