“Ze willen me kapotmaken,” riep een collega vorige week wanhopig door de kantoortuin toen ze de mail van school las. Ze had net Pasen, Hemelvaart en twee studiedagen achter de rug terwijl ze midden in een project zat. En nu was er de avondvierdaagse. Om zes uur verzamelen, om vijf uur eten, om vier uur van je werk weg. Een week lang, iedere dag. Wie heeft dat in godsnaam verzonnen!? En wat ga je dan doen? WANDELEN. Samen met duizend andere gillende kinderen.
Dit is waarom je te allen tijde moet voorkomen dat jouw kind mee wil doen aan deze hel:
#1 Omdat het om 18.00 uur begint en je dus een halve werkdag mist als je je kind nog wil voederen voor vertrek. En jezelf, want jij loopt mee. Behalve als je goed bent in "nee" zeggen. Zie je wel, jij loopt mee.
#2 Omdat er aan de start ieder jaar complete chaos heerst. Duizenden kinderen rennend en schreeuwend als magere speenvarkens op zoek naar de juiste school, juiste groepje, juiste vlag. Het duurt sowieso een half uur voor je het punt op de plattegrond hebt gevonden waar de klas hoorde te staan.
#3 Had ik al gezegd dat het om 18.00 uur begint??
#4 Omdat iedereen opeens aan een sinaasappel met pepermunt in een zakdoek moet likken. Wie heeft dit verzonnen??? En nog veel belangrijker: wie heeft er tegenwoordig nog zakdoeken in huis??
#5 Omdat in jouw groepje altijd precies de jongetjes zitten die alleen stuiterend 10 km kunnen afleggen en sowieso drie keer tegen een lantaarnpaal lopen.
#6 Dat er nog steeds mensen zijn die denken dat de avondvierdaagse betekent dat je 10 km gaat lopen. Dat is een kleine misvatting. Jij als ouder gaat twee uur slenteren. In een enorme lange sliert. De kinderen slenteren niet. Die rennen. Heen en terug en dwars door elkaar. Pakken iedere wipkip, balk of klimrek onderweg even mee. Gillen oorverdovend onder de viaducten. En lebberen ondertussen dus allemaal aan die gore halve sinaasappel.
#7 Omdat je minimaal twee uur lang Potje met vet moet zingen of aanhoren.
#8 Soms zelfs in canon of meerstemming. Als je vlakbij de Vrije School loopt bijvoorbeeld.
#9 Omdat er altijd mensen van een zekere leeftijd zijn die per se herinneringen uit hun eigen jeugd moeten delen als ze het woord avondvierdaagse horen. Herinneringen die gepaard gaan met teksten als “we stapten avond na avond fier door de paden, trots als een pauw en vol goede moed” en “af en toe bakten we de meester een poets en zongen we het hondje van de slager.”
#10 Omdat alle kinderen onder de tien na dag twee een mental break down krijgen van het slaaptekort en die dag het leven van hun huisgenoten tot een hel maken.
#11 Omdat er altijd meeloop-ouders te kort zijn waardoor de klasse app een week van te voren al op hol slaat. Vooral omdat niet alleen de mensen die wél kunnen reageren maar er ook dertig keer “ik helaas niet” voorbij komt.
#12 Omdat jij je toch altijd weer laat strikken als meeloop-ouder waardoor je niet alleen hinkend van de blaren naar je werk moet de volgende dag maar ook met een kater door het speciale “water” flesje van de andere meeloop-ouder.
#13 Omdat je tijdens het lopen iedere vijf minuten moet vertellen “hoe lang nog”. Waardoor je humor level steeds verder daalt en je dingen begint te zeggen als “tot we er zijn” en “nog maar vijfeneenhalf uur jongens, het zit er bijna op”.
#14 Omdat er altijd vaders zijn die denken dat het de flirtvierdaagse is en de hele weg naast je proberen te lopen al hitsig likkend aan hun pepermuntsinaasappel.
#15 Dat je de laatste avond het gehele feestgebeuren moet uitzitten inclusief fanfare en dat er dán pas medailles worden uitgedeeld.
#16 Dat kinderen op die laatste avond met hun kin op de grond lopen omdat de jaren vijftig traditie “een lekkertje bij de finish” is omgebouwd tot “koop alles wat je maar kunt vinden bij de JAMIN en vergeet daarbij niet de vage kennissen en vrienden van je kind” waardoor er om ieder kind minstens twaalf kilo snoep hangt en ze de laatste dag kotsend en brakend in hun bed eindigen.
#17 Dat je ieder jaar weer weeïg wordt op zo'n laatste avond en dan dingen tegen jezelf gaat zeggen als "het viel ook wel mee" en "kijk nou eens hoe blij ze zijn" en onder invloed van deze gelukshormonen de toezegging doet aan je bloedjes dat ze volgend jaar "absoluut weer mee mogen doen" waardoor je automatisch in de vicieuze cirkel van de hel van de avondvierdaagse belandt, die nog jaren en jaren zal duren.
