Vroeger dacht ik altijd dat je als je 70 bent, je echt heel oud en bejaard bent, maar dat is mijn moeder echt nog helemaal niet. Ze zei gisteren opeens tegen me: ‘ Soms loop ik langs een spiegel en dan schrik ik me dood! Dan zie ik opeens dat ik een oud wijf ben, terwijl ik me net zo oud voel als jij...” .
Dat zette me aan het denken. Mijn moeder voelt zich helemaal niet ouder dan pak ‘m beet 35. En ik? Ik realiseerde me dat ik ook ergens ben blijven hangen. Maar dat ik aan de andere kant onwijs veel op haar lijk. Steeds meer misschien wel. Jij ook hoor. Echt.
25 tekenen dat je op je moeder begint te lijken…
- Wanneer je als je gaat zitten, hardop zucht: “Hehe…..’ (of ‘Poehpoeh’ / ‘ nounou’)
- Dat je aan je kinderen vraagt: ‘Wanneer zie ik je weer?’;
- Wanneer je dochter tegen jou moet zeggen dat je eyeliner meer oogschaduw dan liner is (omdat je je leesbril niet op hebt bij het zetten van je lijntje);
- Wanneer je je zonder leesbril (of vergroot-spiegel) dus niet fatsoenlijk meer op kan maken (en trouwens ook geen prijskaartje meer kan lezen, geen verpakking in de supermarkt kan ontcijferen of een foto op iemand iphone kan bekijken);
- Wanneer je er dan ook nog eens achter komt dat je je al bijna 25 jaar hetzelfde opmaakt (zelfde kleuren, zelfde spulletjes) en dat niet persee heel erg 2017 is…;
- Dat je ergens binnen komt en meteen tegen de gastvrouw zegt: ‘ We kunnen niet zo lang blijven hoor!”;
- Als je jezelf tegen je kinderen hoort zeggen: “ er zijn meerdere wegen naar Rome’ of: ‘Halloooo, ik ben geen uithangbord!’ . En als klapper, als ze de deur van de wc openlaten: ‘ Zeg, ben je in de kerk geboren?”;
- Dat je bij het horen van een Kut of Fuck (van je kinderen) zegt: ‘Nounou, dat mag ook wel wat minder!’;
- Dat je je man ‘papa’ noemt. PAPA!
- Dat je bij het zien van een leuke jonge kerel onder de 30 denkt: ‘Goh, die zou leuk voor mijn dochter zijn!’
- Idem, maar dan voor Prenatal-boekjes en de nieuwste buggaboo
- Dat je in de rij bij de HEMA zegt: ‘ Sorry hoor, maar ik was eerder’.
- Dat je aan je zoon moet vragen hoe die Stories op Insta eigenlijk werken
- En dat je het daarna nogmaals aan je dochter vraagt omdat je er niks van hebt begrepen
- Dat je bij een vriendinnen-uitje een boterhamzakje met blokjes kaas/ zoute stokjes uit je tas haalt voor de lekkere trek (en al lang geen liga’s en fruithapjes meer tegenkomt in die mega handtas, maar vooral praktische en voor-jezelf-zaken)
- Dat je over de 300 euro die een nieuwe (refurbished) telefoon kost, zegt: “nou, dat is toch wel bijna 1000 gulden hoor!’
- Dat je de oplader van je telefoon consequent ‘ stekker’ noemt
- Dat je met je beste vriendin 30 jaar vriendschap viert terwijl je ouders 50 jaar getrouwd zijn en je dan realiseert dat jullie ook aardig onderweg zijn naar een jubileum waar de burgemeester voor langs komt
- Dat je een papieren agenda bijhoudt omdat die elektronische toch niet echt overzichtelijk zijn. En dat je in die agenda je menstruatie-data bijhoudt (met een sterretje op de dagen dat het zover is en een vraagteken op de dag dat je denkt dat ie de volgende keer moet komen), omdat die sinds een jaar of wat toch wat minder regelmatig is…
- Dat je 35 kilo boeken meeneemt op vakantie terwijl de rest van je gezin een mini e-reader van 500 gram met 5000 boeken erop mee heeft
- Dat je tegen je moeder zegt: ‘Mam, je moet een crèmepje op dat plekje smeren’
- Dat je denkt: ik heb er nu meer jaren opzitten dan dat ik er tegoed heb
- Dat je er uberhaupt over nadenkt dat je ‘jaren tegoed’ hebt
- Dat je tegen je jezelf bij de kapper hoort meepraten over nare ziektes en andere ellendige zaken. En dan vervolgens na dat kappersbezoek je buurvrouw even bijpraat over de laatste ontwikkelingen in het dorp.
- Dat je tevreden terugkijkt op je leven….soms dan he, heel soms.
Want meestal wil je nog van alles beleven. Ben je nog lang niet tevreden. En daarin lijk je dan toch ook weer op je moeder. En jouw dochter weer op jou. En die kleindochter later…die gaat dat ook doen. Mooi toch.
