#1 Gedachte: Wat heerlijk om straks een eigen plek te hebben
De waarheid: Not true. Het nieuwe huis is niet je thuis. Het is naar een ander huis vertrekken omdat het moet. En moeten verhuizen sucks. Zoals wanneer je op vakantie gaat en het hotel anders blijkt dan op de plaatjes. En dat je weet dat je het hier echt mee moet doen de komende tijd. Je wil niet verwend doen want man, wees blij met wat je hebt enzo. Maar eigenlijk wil je gewoon naar huis. O wacht, dit is huis.
TIP om het iets dragelijker te maken: zorg voor dezelfde wijnglazen, opener en wijnvoorraad als in je ‘oude’ thuis. Maakt de overgang iets draaglijker.
#2 Gedachte: wat lekker om een paar dagen per week niet de zorg voor de kinderen te hebben.
The awful truth: Niks lekker. Je mist ze als ze bij hun vader zijn. Het is niet zoals voor de scheiding, dat je lekker kan genieten van je tijd zonder die apen. Het is een meer alsof je een antibioticakuur krijgt, waarbij je absoluut niet mag drinken. Normaal gaat dat niet drinken best prima, een dag of drie, maar als het niet mag dan wordt het een roze olifant. Je wil aan het ontbijt al wel die fles openen. Of in dit geval: je verzint smoezen om toch even bij ze langs te gaan (tas/ broek/jas vergeten).
TIP: neem een hondje. Of een kat of konijn, iets om voor te zorgen. Nee, geen nieuwe vriend. Dat is voor later.
#3 Gedachte: op de kinderloze dagen ga ik alleen maar werken / sporten/ lezen
De waarheid: je zit wezenloos voor je uit te staren, tussen 17.00 en 19.00 zijn uren die dagen lijken. Je eet voor de tv, checkt Facebook en Instagram en djiesus, het is nog maar 18.15. Sporten doe ik morgen, een tijdschrift lezen is kansloos, alsof je een Wiskunde boek voor gymnasiasten aan het lezen bent. Wat stond daar nou?
TIP: Netflix. Echt. Zoek een willekeurige serie (zonder teveel kinderen en liefdesleed) en word verslaafd. Of Candycrushen. Dood je ook zo een paar uur mee.
#4 Gedachte: op mijn kinderloze dagen spreek ik elke avond af met vriendinnen
The truth: je vriendinnen hebben een leven, elke dag. Dus ook op de dagen dat jij opeens geen leven meer hebt. Afspraken maken zij weken van tevoren, niet op de dag zelf. En soms heb je zelf opeens geen zin in die date met je vriendin. Wil je gewoon een avond niks, omdat alles zo stom is die dag. Kan. Maar dat vinden vriendinnen niet leuk! Hun leven, hoe lief en betrokken ze ook zijn, staat niet op z’n kop, het is jouw zooi, zelf opruimen dus!
TIP: plan je kindlozedagen lekker op tijd (dus minstens drie weken van te voren) vol met vriendinnen en leuke etentjes, borreltjes of koffiedates (ja, koffie kan ook!). Zeg bij het plannen dat je heeeel misschien af gaat haken, dat mag nu wel, maar cancel niet te vaak. Je vriendinnen willen ook graag een avondje weg en hebben dit al weken van te voren gepland (met oppas/man/vriend).
#5 Je denkt: ik zal hem echt voor geen meter missen
The waarheid: Welles. Je gaat hem wel missen. Het overvalt je en vliegt je soms naar je strot. Tranen overvallen je op de gekste momenten, bijvoorbeeld als je moet afrekenen bij het tankstation en dan een ijskrabbertje met tijgermotief ziet. Dat dan even door je heen schiet: die neem ik als geintje voor hem mee. En dan sta je snikkend voor de nietsvermoedende benzinepomp-dame. Of wanneer je een maaltijd box bestelt voor vier en je te laat realiseert dat je voortaan maar een box voor twee nodig hebt (twee kinderen zijn 1 persoon). Tranen op je toetsenbord. Of, de meest treurige tot nu toe: wanneer je de inlogcode voor Netflix niet weet omdat hij dat altijd al klaarzette, zodat jij kon neerploffen en je samen serietjes ging kijken….Boehoe, kom terug…
TIP: Niets aan te doen. Laat maar gebeuren. Zet Spotify aan in plaats van Netflix en drink die fles Verdejo leeg, eet die chocola op (ja, de hele reep) en wees zielig. De tranen die nu voorbij komen, komen nooit meer terug. Zwelg.
#6 Gedachte: ik mag dus sinds honderd jaar weer daten!
The truth: Mannen. Bah. Ga weg. Nooit meer.
TIP: Onthou dat dit een fase is. Word geen verzuurde ex. Mannen zijn wel leuk. Ooit weer.
#7 Gedachte: onze vrienden blijven onze vrienden en daar verandert heus niets
The waarheid: alles verandert na een scheiding. Wat gezamenlijke vrienden met jullie willen is gezellig wijntjes drinken met jullie samen, net als voor de scheiding. Jullie zijn toch oké uit elkaar, dus dat kan prima. Dream on. De eerste maanden moet je losweken van elkaar, daar kun je geen gezellige vriendenavondjes-en-doen-alsof-alles-nog-hetzelfde-is bij gebruiken. Net na je scheiding afspreken met je ex en jullie gezamenlijke vrienden is als een fles witte wijn leegdrinken die al twee weken in de koelkast staat. Het lijkt best oke maar de afdronk is zuur en je krijgt er rillingen van. En je drinkt sowieso te veel die avond. En dan wordt je alleen wakker, met een vette kater. Niet doen dus, je wordt er verdrietig van.
Of misselijk.
TIP: Even geen etentjes met je ex en een ander stel. Indien je dat echt onzin vindt, zorg er dan voor dat je een escape hebt voor als je je echt rot gaat voelen die avond. Better safe than sorry. Verzin van te voren een smoes. Een antibiotica kuurtje ofzo. Kun je ook niet (teveel) drinken. Of ga met de auto.
#8 Gedachte: vanaf de scheiding begint mijn nieuwe leven
The truth: Nieuw leven ammehoela, eerst moet je door de afkickfase. Jij en je ex zijn door al die jaren een soort van 1 en dezelfde geworden: je wist toch meestal wel waar hij uithing en wat zijn plannen waren voor die week of weekend. Die maakte je meestal samen. En nu dus niet meer. In huis, bij het eten, in de weekenden, bij het tv kijken, bij het slapen en bij het wakker worden; hij is er nu echt niet meer. Je besteedt toch zeker een paar momenten per dag aan bedenken wat hij nu aan het doen is. Dat hoort en dat mag. Als je het maar niet vraagt. Het is alsof je acuut voor altijd moet stoppen met wijn. Geen overgang van eerst alleen nog alleen een wijntje in het weekend ofzo, nee, gelijk Cold Turkey zonder. Stel je voor. En daar moet je dus van afkicken.
TIP: Doe nou niet te stoer over hoe prima die scheiding is en hoe oké jij met deze beslissing bent. Met name tegen jezelf hoef je je niet altijd groot te houden. Afkicken is heftig, moeilijk en pijnlijk ook. Wijn helpt wel. Een beetje.
