'Mam mag ik zo het journaal zien?' Zoon (9) zit naast me op de bank naar de tv te kijken. 'Nee, niet het 8 uur journaal,' zeg ik, 'het jeugdjournaal vind ik prima'. 'Ja maar dat is al geweest en daar hebben ze het altijd over geredde honden enzo, ik wil over terroristen horen!' Ik kijk zoon even aan of ie wel helemaal lekker is. 'Eh hoezo precies? Wat wil je dan weten?' 'Nou over wat IS doet en of ze Nederland al aanvallen of bedreigen'. Aanvallen?? IS??
Terroristen wonen niet in Nederland.
'Hoe ken jij IS nou lievie?' zeg ik op mijn wijze moedertoon, 'er zijn in Nederland geen IS terroristen hoor! Daar hoef jij je helemaal niet druk over te maken. Terroristen zitten in landen hier heel ver vandaan'. Ik vind dit een reuze goeie vondst van mezelf. Je moet kinderen ook niet alles willen vertellen, veel dingen kunnen ze nog helemaal niet bevatten. Zoon vindt Harry Potter al doodeng, laat staan al dat enge nieuws. Nee, ik ben blij dat ik al dat akelige nieuws nog een beetje bij hem vandaan kan houden en dat hij zo lang mogelijk lekker kind kan zijn in z'n eigen onschuldige kabouter wereldje.
Een piloot die zelfmoord pleegt
De volgende dag zit zoon met z'n grote zus (11) op de bank. Ik sta in de keuken maar ben binnen gehoorsafstand. Terwijl zij de zoveelste selfie op Instagram plaatst, vraagt ze haar broertje achteloos of hij ook gehoord heeft dat er een piloot zelfmoord heeft gepleegd en met z'n vliegtuig tegen een berg is gevlogen. Zoon knikt: 'Ja weet ik, maar zeg er maar niets over tegen mama, die gelooft ook nog dat er geen terroristen in Nederland zijn.'
