'Nee niemand mag meer zomerkleren aan want ik heb net alles schoon!' Buiten is het 25 graden maar het is twee dagen voor we op vakantie gaan en ik wil niet dat er nog iets vies wordt. Voordat ik kinderen kreeg zat ik prima in smerige kleding in het vliegtuig. Nu ben ik opeens een controlfreak die alle kleren schoon mee wil naar Kreta. En dat het huis is opgeruimd. Een beetje dan. Wat is er misgegaan? Ik ken maar één ander persoon van wie iedereen zwetend in winterkleren moest lopen omdat de tassen voor de Côte d'Azur al ingepakt waren: m'n moeder....
Ik realiseer me de laatste jaren steeds vaker dat ik m'n moeder napraat. Ik hoor mezelf dingen tegen m'n kinderen zeggen die ik vroeger verfoeide. Die oneliners van haar zijn dus ergens deep down in mij opgeslagen en borrelen soms zomaar op. En dan zijn ze eruit voor ik er erg in heb. Zo heb ik mezelf de afgelopen tijd betrapt op deze bloedirritante dooddoeners:
- 'Omdat ik het zeg, daarom!'
- 'Wie hebben het dan gedaan? De kaboutertjes?'
- 'We gaan in dit huis pas van tafel als iedereen klaar is!'
- 'Als hij in de sloot springt, doe jij dat dan ook?'
- 'Maakt me niet uit dat hij dat wel mag, hier mag het niet!'
- 'Zou je dat niet eerst even vragen?'
- 'Geef die meneer eens even netjes een handje!'
- 'Zo praat je niet tegen je moeder.'
- 'Wat dacht je? Mama ruimt 't wel op?'
- 'En hoe wil je dat dan betalen? Heb je gespaard?'
In mijn herinnering was ik zelf een reuze gezellig, hulpvaardig en lief kind. Zo eentje die je iedere moeder toewenst. Dat schijnt toch niet helemaal te kloppen. Want toen ik me onlangs beklaagde bij mijn moeder over m'n oudste zoon en z'n zooi (en dan vooral over die onderbroeken die ik overal terugvind: in de Playmobil, tussen de schone was, in z'n kast, onder z'n bed, in z'n bed), hoopte ik toch echt op wat steun van haar kant. Ik verwachtte eigenlijk dat zij, moeder van vier dochters, zou zeggen: 'Ach kind dat zijn mannen hè, intens lui.' Ze zei echter: 'Ach kind, bij jou veranderde het uiteindelijk pas toen ik op je dertiende een slinger door je kamer had gemaakt van al je smerige onderbroeken, precies op een dag dat je met drie vriendinnen thuis kwam spelen.' En bedankt mam.
