Het avondeten is amper op of zoon (10) vliegt al naar buiten om nog even te spelen. Ik begin maar direct met het inruimen van de afwasmachine. Vanuit de gang klinkt er geschreeuw. Kleuterdochter (5):
"MAMA!!!"
Ik ga verder met de borden en doe even alsof ik niets hoor.
"MAAAAMAAAA!!!!"
"Ja, ik kom zo. Ben even aan het opruimen", schreeuw ik terug.
"NEE. Je MOET nu komen MAMA".
"Wat is er dan?" Schreeuw ik weer. Ik heb echt geen zin om voor niets naar de gang te gaan.
"IK HEB GEPOEPT!!!"
"Dat is mooi. Veeg je billen maar even af. Dan kom ik zo checken", instrueer ik
"NEEHEE. Je MOET NU komen. Hij is echt heel groot mama".
Opeens hoor ik ook wat onbekend gelach. Ik loop toch de gang maar even in. Zoon is in z'n haast vergeten de voordeur dicht te trekken. Buurvrouw staat met haar zoontje, ook bijna zes, mee te genieten van onze conversatie.
"Hahaha", schatert buuf. "Wat heerlijk om te merken dat het overal hetzelfde is". Dochter, hoort ook wat en komt, met haar onderbroek nog op de enkels, even om de hoek van de wc kijken. "Wie is daar mama"?
"Dat is de buurvrouw. En jij moet je billen vegen voordat je uit de wc komt. Hup terug jij". Brom ik.
Dat neemt ze letterlijk. Twee tellen later is ze terug. Het wc papier hangt in haar billen. Ze werpt een stralende glimlach naar buurjongetje.
Gatver, dit vind ik niet oké. "Direct terug naar de wc en echt je billen vegen. En als je klaar bent niet vergeten je handen te wassen." zeg ik strenger.
"Ja maar, jij moet meekomen", sputtert ze tegen. Buurvrouw lacht: "Ga maar. ik spreek je later wel".
"Goh, wat een joekel schat" zeg ik snel als we in de wc staan. Ik wil hier weg, de tafel staat nog vol borden en pannen. "Ja,", dochter zucht opgelucht terwijl ze haar handen half wast. "Fijn he, dat je dat even gezien hebt. Toch mama?"