Alle moeders zeggen het, maar bij mij is het echt waar: mijn zoontje is de liefste op aard. Hij doet geen vlieg kwaad, helpt me altijd mee en knuffelt ondanks z’n leeftijd (9) het liefst de hele dag met z’n mama. Z’n vader noemde hem daarom vroeger Oedipus.
Sinds ie klein is, zit ie op vechtsporten. Nou ja vechtsporten; judo en karate enzo. Niet omdat ie zoveel van vechten houdt, nee juist omdat ie daar helemaal niet van houdt. Hij praat liever, net als z’n moeder. Het is een echte polderaar. Daarbij is ie klein, tikkie onhandig, een enorm slimmerikje en brildragend. Dan kan het geen kwaad wat karate kunstjes te kunnen.
‘Ik word echt knettergek van ‘m mam! Hij gaat maar door!’ zoon komt uit school en vertelt over een jongen uit z’n klas die hem op z’n zenuwen werkt. Hij fluistert de hele dag ‘nerd nerd nerd’ in z’n oor, schopt z’n waveboard snel weg als zoon erop wil staan, gooit deuren voor z’n neus dicht, trekt de hoed van z’n hoofd en duwt hem in z’n rug. M’n moederhart bloedt. Het allerliefst zou ik even naar hem toe rijden en dat jongetje op z’n pedante etterige koppie slaan.
‘Wat zeg jij dan tegen hem?’ vraag ik. ‘Stop hou op! Maar dan houdt ie niet op.’ zegt zoon, ‘ik begrijp gewoon niet waarom hij dit doet. Ik doe nooit iets rottigs tegen hem.’. ‘En de juf?’ ‘De juf ziet het meestal niet. En anders zegt ze: ‘Houd daar mee op!’ en dan houdt ie even op, tot de juf weg is.’ Daar heb je dus ook niet veel aan.
‘Ken je dat liedje wat ik altijd draai in de auto van Kenny Rogers?’ vraag ik aan zoon. ‘Die van ‘Coward of the County’ over die man die nooit ging vechten omdat z’n vader in de gevangenis zat en altijd tegen ‘m zei dat ie nooit moest gaan vechten. En dat ie toen toch moest gaan vechten op een gegeven moment.’ Zoon knikt. ‘Kijk,’ zeg ik, ’Het refrein is Sometimes you’ve got to fight when you are a man. En zo is het. Op een gegeven moment is de praattijd voorbij. Dus als dat rotjong weer irritant doet, dan geef je hem 1 waarschuwing en daarna geef je hem een stomp in z’n maag. Zoals bij karate. Nee ik weet dat dat niet mag van de karateleraar maar van mama mag het dit keer wel. En weet je wat daarbij belangrijk is?’ vraag ik zoon tot slot. ‘Niet te hard slaan?’ ‘Nee lieverd, juist wel hard slaan, nee belangrijk is dat de juf het pas ziet als ie terugslaat. En soms is dreigen al genoeg.’
’s Middags komt ie uit school en zegt trots: ‘morgen heb ik een zandbak gevecht, in de eerste pauze, de hele school weet het.’ OMG, wat heb ik gedaan?? Ik bel ex die ook op mijn lijn zit qua Kenny Rogers visie. Hij twijfelt wel wat aan mijn advies. Ik kom er wel even aan, zegt ie. ‘Je hoeft nergens over in te zitten’, zegt ex tegen zoon, ‘je bent hartstikke sterk.’ Ik ben daar nog niet zo van overtuigd eerlijk gezegd. Dan zegt ex: ‘Oké we gaan oefenen. Mama staat hier en jij hier.’ Jij komt qua kracht het beste overeen met dat rotjochie dat pest, legt ex uit.’ ‘Ik ga echt mama niet stompen hoor pap,’ zegt m’n oogappeltje resoluut. Hij is vol vertrouwen voor het grote zandbakgevecht. Iedereen behalve ik.
De volgende dag sis ik oudste in d’r oor: ‘Jij bent ook bij dat zandbakgevecht straks hoor! En als het misloopt en je broertje ligt steeds onder, dan laat je iemand de juf halen en jij haalt ondertussen dat rotjoch van je broertje af maar niet voordat je hem zelf nog even een beuk hebt gegeven. En dan zeg je erbij: ‘waag het niet om ooit nog aan m’n broertje te komen! Maar alleen als het misgaat he, beter is als ie het zelf oplost.’
De hele dag heb ik visioenen van m’n kind met een tandeloze mond en bloed uit oren en neus. ’s Middags bel ik naar huis om te informeren hoe ie er aan toe is. ‘Wat bedoel je mam? Ooow dat zandbakgevecht, nee dat ging niet door, het was eerst verplaatst naar morgen maar toen zei die dat ie niet durfde. Dus nu ben ik van ‘m af.’ Aha, Kenny Rogers had dus moeten zingen: Sometimes you just have to say you’ve got to fight when you are a man.’
