Door: Caro (44)
‘Ik weet niet of ik morgen wel naar school kan mam, voel eens aan m’n voorhoofd, ik gloei helemaal'. Zoon (13) ligt op de bank onder een dekentje. Zijn hoofd hangt slapjes opzij. Met zijn laatste kracht, klemt hij zijn telefoon in zijn knuistjes en probeert zo onopvallend mogelijk zijn stervende zwaan act met een potje Subway Surfers te combineren. 'Meld me anders maar vast af, mam. Als ik me morgen nog zo voel, wat ik wel denk, dan kan ik absoluut niet naar school.'
Ergens rond het vierde levensjaar beginnen de verschillen tussen jongens en meisjes zich af te tekenen in 'mate van lijden bij ziekte'. Het begint met klein verschillen bij een verkoudheid 'Ik kan niet meer ademen' (jongen van 7) 'Ik ben een beetje verkouden' (meisje van 7). Deze verschillen lijken ergens rond het veertigste/vijftigste levensjaar hun hoogtepunt te bereiken waarbij een gemiddelde man met griep in principe sterft en een gemiddelde vrouw met griep lastig te herkennen is want gewoon nog rondrijdt met kinderen in voetbalkleding, vergaderingen voorzit en boodschappen haalt. Alleen als je haar (onder dwang) temperatuurt, zou je er achter komen dat ze rond de 39 graden koorts heeft. Bij de man hoef je dit niet te doen, die temperatuurt zichzelf al ieder half uur om "de ontwikkeling van zijn ziekte goed te kunnen volgen".
Een 'zieke man' kun je herkennen aan één of meerdere van de volgende uitspraken:
- 'Waar was je nou? Ik bonkte al drie keer op de vloer!'
- 'Kan je zo misschien wat lekkers halen? Iets van drop of zo? Nee, niet die harde zoete, ook niet die zoute, nee doe maar van die lekkere, zachte Harlekijntjes. Ik denk niet dat ik iets anders binnen houd.'
- 'Wil je een sinaasappeltje voor me uitpersen? Of denk je dat m'n maag dat nog niet aankan?'
- 'Ik heb geen oog dicht gedaan vannacht, ik ben rillerig over m'n hele lichaam. 'k blijf even nog liggen. Bel jij kantoor?'
- 'Als ik zo ga douchen, wil je dan in de buurt blijven? Ik ben een beetje bang dat ik onderuit ga.'
- 'Waarom maken die kinderen altijd zo’n herrie? Wil jij ze alsjeblieft rustig houden, m’n hoofd knalt echt van m’n romp af.'
- 'Weet je zeker dat je me hoort als ik je zo roep? Je laat me hier de hele ochtend al aan m'n lot over.'
- 'Ga je al weer weg? Hoe laat ben je terug denk je? Dan ben ik dus een uur alleen!'
- 'Wil je de telefoon en de oplader even naast me neerleggen? En doe ook maar een bakje fruit. Ja, en hebben we nog iets lekkers in huis?'
- 'Ga jij zo boodschappen halen? Kan je dan voor mij ook wat meenemen? Keelpastilles, Paracetamol, Medalgan, Ibuprofen, zakdoeken, vaseline voor onder mijn neus, neusspray en iets van een boekje ofzo.'
- 'Deze krampen lijken wel weeën. Ik denk niet dat jij een idee hebt hoe erg mijn pijn op dit moment is. '
- 'Het is wel echt een rare hoest hoor, misschien toch een longontsteking? Bel jij de dokter nog even om toch voor de zekerheid te vragen?'
- 'Voel eens aan m’n voorhoofd, ik gloei helemaal. Hoe lang denk je dat we dit moeten aankijken?'
- 'M'n moeder maakt dan altijd zo'n lekker fruitbakje, kan jij dat ook voor me maken?'
- 'M'n moeder komt straks. Nee, niet om jou te helpen, ze komt mij verzorgen omdat jij daar kennelijk geen tijd voor hebt'
- 'Als jij ziek bent, doe ik altijd alles voor jou en nu ik eens een keer ziek ben, laat je me aan mijn lot over. Jawel, jij bent wel eens ziek. Negen jaar geleden nog.'
- 'Kijk nou, het doet echt pijn. Zie je het niet? Ja, je moet wel goed kijken; het is helemaal rood'
- 'Ik dacht vanochtend dat ik opknapte, maar ga toch nog even plat, de koorts komt weer helemaal terug. Roep je me voor het eten? En graag die kinderen stil houden.'
Herkenbaar? Deel met ons hoe jouw man of zoon lijdt!
