Jongste dochter (7) zit op handen en voeten onder de tafel met de kruimeldief. Ze heeft haar boterham met hagelslag laten vallen en moet dit tot haar grote verontwaardiging zelf even opruimen. ‘Ik lijk nu net Assepoester hoor!’ klinkt het van onder de tafel. Zoon (10) neemt een hap van zijn boterham met pindakaas en zegt dan met volle mond: ‘nou als jij al Assepoester bent, wat is mama dan wel niet?’ ‘Precies!’ zeg ik. ‘Slijmerd’ sneert oudste dochter (12).
Hoe doet papa dat eigenlijk?
‘Ja dat kan jij wel slijmerig vinden maar het is wel waar,’ zeg ik ‘hij ziet dat tenminste, dat ik jullie sloof ben. Andere kinderen moeten veel meer doen thuis, jullie doen echt niets.’
‘Ik breng m’n bord best vaak naar het aanrecht!’ stribbelt zoon tegen terwijl z’n zus ‘slijmerd slijmerd slijmerd’ voor zich uit prevelt.
‘Jullie zouden eens je eigen was moeten opruimen ofzo. Hoe doet papa dat eigenlijk? Doen jullie daar wel iets?’
‘Nee niets’ haast oudste zich te zeggen.
‘We moeten bij papa onze eigen was opvouwen’ zegt jongste, ‘en de tafel dekken en afruimen. En onze kamers opruimen en schoonmaken.’ vult zoon aan.
'Ik neem nooit kinderen!'
Zie! Ik lijk wel gek, met m’n gesloof en geren, denk ik. ‘Jongens we gaan nu direct een familievergadering over het huishouden inlassen. We gaan praten over hoe jullie mij ook meer kunnen helpen. Wie heeft een goed idee?’ STILTE.
‘Ik wil wel een keer stofzuigen mam?’ oppert zoon. ‘En ik wil wel elke dag twee borden naar het aanrecht brengen’ zegt jongste trots. Ik kijk naar oudste. Die kijkt omhoog. ‘Nou?’ zeg ik. ‘Mij lijkt het een goed idee dat jij gewoon alles doet en wij kunnen genieten van onze jeugd.’ brengt oudste in.
‘En als jij nou later zelf kinderen hebt, hoe ga je dat dan doen? Ga jij dan lekker alles in je uppie doen?’ Oudste denkt even na. ‘Ik denk niet dat ik kinderen wil. Dat gezeur aan je kop. Veel te duur ook. Ik word heel rijk en dan ga ik al mijn geld aan mezelf uitgeven. Ik ga alleen maar op vakantie in een villa en elke dag in een restaurant eten. Maar als ik toch kinderen neem dan zijn het er maximaal twee en die ga ik dan als slaven gebruiken. Ze moeten de hele dag mijn huis schoonmaken en mij chocola, chips en cola brengen en dan ga ik in bad zitten terwijl zij de vloer dweilen. En dan zeg ik: ‘hup hup slaafjes’. En als ze 14 zijn, haal ik ze van school en dan gaan ze werken in een fabriek en geld voor me verdienen. Misschien neem ik dan trouwens toch wel meer kinderen want meer kinderen verdienen meer geld.’
Je eigen graf graven, heet dat
‘Zo,’ zeg ik ‘dit is echt het beste idee van de vergadering tot nu toe.’ Het dringt niet direct tot dochter door. Dan verdwijnt de lach van haar gezicht en realiseert ze zich wat ik bedoel. Ik ga verder: ‘echt serieus, wat een goed idee. En je hebt helemaal gelijk, ik lijk wel gek! Ik ga nu in bad liggen, en ik zal je matsen, je hoeft de badkamer vloer vandaag niet te dweilen maar als ik beneden kom, is deze tafel afgeruimd en schoongemaakt. En alles zit in de vaatwasser. En dat ga jij regelen!’ Dochter lacht als een boer met kiespijn.
Ze hebben echt gelijk op al die opvoedingssites: je moet beter naar je kinderen luisteren in de opvoeding, ze hebben vaak zelf de beste ideeën.
